ZSMS
Rozmowa z rodzicem to typowa sytuacja szkolna, z którą prędzej czy później będzie musiał zmierzyć się każdy nauczyciel. Rozmowa z rodzicem jest też umiejętnością, którą można i warto ćwiczyć. Jest kompetencją społeczną, co oznacza, że może być doskonalona w interakcji z inną osobą. Kolokwialnie mówiąc, im więcej rozmów odbędziesz, tym staniesz się w tym sprawniejszy.
Na czym konkretnie ma polegać przygotowanie do rozmowy z rodzicem?
Przed rozmową warto sobie spróbować odpowiedzieć na kilka pytań:
- Po co i w jakim celu chcę się spotkać z rodzicem? Czego oczekuję po tej rozmowie? Czy moje oczekiwania są realne?
- Czy potorfie oddzielić dziecko od jego niewłaściwego zachowania?
- Na czym polega problem?
- Czy szkoła podjęła jakieś działania, aby rozwiązać problem? Jeśli tak, to jakie? Czy jest dokumentacja tych działań?
I w końcu najważniejsze, kluczowe zadanie.
- Jakie zachowania dziecka niepokoją mnie, przeszkadzają mi? Czy potrafię konkretnie, spójnie te zachowania opisać, nakreślić obraz tego, jak uczeń się zachowuje, bez nacechowanych emocjonalnie przymiotników i generalizacji?
Czy uczeń powinien być obecny przy rozmowie nauczyciel- rodzic?
W przypadku dziecka poniżej 10 r.ż. odpowiedź brzmi: kategorycznie nie. Rozmowa nauczyciel-rodzic jest rozmową dwojga dorosłych, dziecko nie jest tu partnerem ani emocjonalnym, ani intelektualnym. Nie ma dla niego miejsca w tej sytuacji.
W przypadku dziecka po 10 r.ż można rozważać jego obecność. Zależy to od poziomu dojrzałości dziecka i przygotowania do rozmowy.
SCHEMAT ROZMOWY Z RODZICEM
- Pamiętaj ciągle o waszym wspólnym celu, podkreślaj ten cel i wskazuj, że działacie z rodzicem po tej samej stronie
- Szukaj słów i zwrotów zachęcających do współpracy i współdziałania
- Zaproponuj skupienie na wspólnym znalezieniu rozwiązania
- Używaj imienia dziecka
- Przygotuj się: przed rozmową spisz zachowania, które ci przeszkadzają i niepokoją
- Przedstaw zachowania rodzicowi, tłumacząc, dlaczego są niekorzystne dla dziecka i klasy
- Pytaj o oczekiwania rodzica i jego pomysły na rozwiązanie problemu, urealniaj je, pokazując, co szkoła jest w stanie zaproponować
- Proponuj pomoc specjalistów, opowiadaj, jakie działania zostały podjęte w celu wspomożenia dziecka
- Słuchaj rodziców aktywnie, upewnij się, że rozumiesz, co rodzic ma na myśli
- Nie dawaj obietnic, których nie możesz spełnić
- Masz możliwość odraczania – nie czuj się zobowiązany do generowania rozwiązań natychmiast, czasem pomaga samo nazwanie problemu
- Naturalna sytuacją jest, że w domu dziecka obowiązują inne zasady niż w szkole; nie oczekuj zmiany tych zasad, ale przestrzegania zasad szkolnych w szkole
- Unikaj krytyki rodzica, jego postaw, zachowań stylów wychowawczych
- Unikaj krytyki dziecka, jeśli krytykujesz, to jego zachowanie
- Unikaj dawania rad, jeśli rodzic ich nie oczekuje
- Unikaj generalizowania zachowań, słów, gestów wyzwalających emocje
- Nie pozwalaj na obrażanie, wyzywanie, szantażowanie, ponizanie i inne zachowania
- Przy następnej rozmowie zadbaj o wsparcie
- Zadbaj o spisanie waszych ustaleń oraz ustalenie nasennego terminu spotkania w tej sprawie
Agnieszka Wałęsa
