Jeszcze do niedawna popularność w sieci mogły zyskać osoby, które wyróżniały się czymś szczególnym, miały w swoim dorobku jakieś szczególne osiągnięcia. Oczywiście zdarzały się również przypadki złej sławy, ale były one przedstawiane w negatywnym ujęciu i raczej spotykały się z potępieniem ze strony społeczeństwa. W dobie Internetu zatarła się granica między dobrą i złą sławą, a uznanie może zyskać każdy człowiek.
W ostatnim czasie pojawiła się nowa grupa społeczna ceWEBryci, czyli osoby, które odniosły sławę w Internecie. Współczesne społeczeństwo uwielbia obserwować różnorodne, nie zawsze zgodne z zasadami i normami oraz dobrym smakiem poczynania ceWEBrytów, dając tym samym przyzwolenie osobowościom narcystycznym. Warto zauważy, że maleją oczekiwania, liczy się rozgłos i liczba subskrypcji. Umiejętności przestały być wartością, stały się czymś, co nie ma większego znaczenia. Najważniejsze by zaistnieć i mieć fanów.
Istnieje cztery kategorie ceWEBrytów:
- Promotorzy kariery – ludzie, dla których sława w Internecie jest rozszerzeniem ich pozainternetowej kariery
- Kreatywni promotorzy – to, ci, którzy po prostu coś tworzą
- Autopromotorzy – to osoby, które promują siebie jako produkt
- Mimowolni celebryci – to ci, którzy swojej sieciowej sławy nie zaplanowali
Jako nauczyciele zjawisko ceWEBrytyzmu możemy rozpatrywać z dwóch perspektyw. Po pierwsze, to nasi uczniowie mogą się lansować się w sieci, chcąc zdobyć rozgłos i sławę. Po drugie nasi uczniowie obserwując ceWEBrytów, chcą się do nich upodobnić i ich naśladować. Nie ulega wątpliwości, że każda z tych sytuacji wymaga naszego działania.
Co można zrobić:
- Rozwijać empatię
- Edukować cyfrowo
- Dbać o bezpieczeństwo
- Kształtować u uczniów odporność na hejt w Internecie
- Uczyć młodych ludzi zarówno umiejętności dokonywania rzetelnej oceny zachowania i postępowania innych, konsekwencji tego postępowania, jak i krytycznego myślenia
Opracowanie : Agnieszka Wałęsa
